Beste lezers ,
Mijn naam is Phedra Vanwinkelen, ik studeer kleuteronderwijs aan de KHleuven. Ik heb een onderzoek gedaan over rouwen in de kleuterklas, omdat ik heel hard geschrokken ben van het feit dat er heel veel kinderen op jonge leeftijd al in contact
zijn gekomen met verlies. Iedereen vraagt zich wel af hoe we de kinderen
het beste kunnen begeleiden tijdens hun rouwproces. Daarom vond ik deze vraag
voor mij wel belangrijk.
Ik ging opzoek naar hoe kleuterleiders zelf staan
tegenover rouwen in de kleuterklas? Hoe
we kunnen helpen bij het rouwproces? En In welke mate het rouwproces verschilt
in de culturen.
Een van deze omstandigheden is dat het leven van het kind nooit meer het zelfde gaat zijn. Dood veranderd individuen en families voor altijd, daarom dat het onze taak is om er voor te zorgen dat kinderen de ervaringen van rouwen zonder ernstige schade door komen.We kunnen dit het beste doen door te luisteren naar het kind als het zijn gevoelens van pijn en droefheid uitspreekt. Ook kunnen we de kinderen een boodschap meegeven waar ze zelf veel waarde uit kunnen halen. Een voorbeeld hiervan is: Het is normaal dat we iemand missen omdat we van die persoon houden, het is niet omdat iemand dood is dat we er niet meer van kunnen blijven houden.
Een andere omstandigheid is de cultuur waarin het kind zich bevind, het is namelijk zo dat elke cultuur anders omgaat met het overlijden. Elke cultuur heeft een ander onderdeel dat heel belangrijk is, daarom is het ook belangrijk als kleuterleider dat je weet wat in welke cultuur mag en niet mag. Een voorbeeld hier van is: In het boeddhisme mag er geen verdriet, angst of andere negatieve emoties getoond worden bij het overlijden terwijl er bij het hindoeïsme het tonen van het verdriet heel gewoon is , zowel voor mannen als voor vrouwen.
We kunnen er uit vaststellen dat iedereen op een andere manier omgaat bij verlies, en dat dit ook beïnvloed word door verschillende omstandigheden.
Een belangrijke tip die ik uit mijn onderzoek geleerd heb is: " iedereen moet anders begeleid worden" Je moet iedereen als een individu beschouwen. Het kind laten praten en eerlijk antwoorden op de vragen van het kind, gaat het kind helpen om het verlies te kunnen verwerken.
Bedankt voor het lezen van mijn brief!
Vriendelijke groeten,
Phedra Vanwinkelen
